Dinler Arası Diyalog

Belek Turizm Yatırımcıları Birliği (BETUYAP) tarafından yaptırılan kompleks ‘hoşgörü merkezi’ olarak adlandırılıyor. Avrupa Birliği 6. Uyum Paketi’nde ‘cami’ kelimesinin kaldırılıp ‘dini yapı’ olarak düzenlenme yapılması üzerine bu tür yapıların Türkiye’de artacağı belirtiliyor. Özellikle AB yandaşları tarafından planlanıp projelendirilen bu tür yapıların misyonerlik faaliyetlerinin yürütülmesinde merkezi haline geleceği de kaydediliyor.

İslam’ı Tebliğ

İslam’ı tebliğ etmek üzere Müslümanlarla diğer din mensuplarının, hatta dinsizlerin ve ateistlerin diyalog halinde olmasında herhangi bir sakınca yoktur. Daha da ileriye giderek bunun Müslümanlar açısından bir “zorunluluk” olduğunu söylüyorum.

Zira Müslümanlar yeryüzünde Hakk’ın yegâne temsilcisidir ve Hak’tan habersiz olan kitlelere onu duyurma görevi öncelikle ve sadece Müslümanlara terettüp eder. Biz onlarla diyaloğu kesersek onlara Hak ve hakikati kim ulaştıracak?

Ancak bu faaliyetlerin “İslamî” olması, yani İslam’ın istediği ve öngördüğü biçimde yerine getirilmesi de bir zorunluluktur.

Bununla iki noktayı kastediyorum:

A. Hak ve hakikatin tahrife uğramamış biricik adresinin İslam ve onun temel referansları olan Kur’an ve Sünnet olduğu gerçeği asla perdelenmemeli, inkâr edilmemelidir.

B. Diyalog faaliyetlerinin dinî, politik, sosyal ve kültürel bakımdan İslam’ın ve Müslümanların aleyhine sonuç verecek bir oluşum ve gelişim seyri izlemesine izin verilmemelidir. Bu da bu faaliyetlerin Müslümanların inisiyatifi ile başlatılıp yürütülmesini zorunlu kılar.

Şu halde Müslümanlarla diğer kitlelerin “din çerçeveli” diyalogu, “İbrahimî dinlerin birlikteliği”, “dinlerin aşkın birliği”… gibi “yok aslında birbirimizden farkımız” demeye gelen saçma sapan sloganlar üzerinden değil ancak “Hak ve hakikatin tebliği” zemininde ve Müslümanların inisiyatifinde yapılabilir.

Diyalogcu çevrelerin, yürüttükleri faaliyeti Kur’an ve Sünnet’ten, hatta tarihten kotardıkları argümanlarla desteklemeye çalışırken bu temel gerçeği çarpıttığı görülmektedir.